What’s in a name

Verandering en aanpassen aan een veranderende omgeving, het is aan de orde van de dag in ons leven. Veranderingen met een grote impact, waaronder het verlies van een dierbare, kunnen ontwikkelingen tot stilstand brengen. Bij tegenslag is er tijd en ruimte nodig om een verlies te accepteren en te leren omgaan met het gemis. Als eerbetoon aan oneindige liefde, bedenk ik ieder jaar een ander ritueel. Dit jaar doe ik dat vanuit een zakelijk perspectief.

Op het moment dat op 7 juli 2011 de liefde van mijn leven plotseling het leven liet, was ik in shock. Het missen van ‘mijn’ dierbare Rob is blijvend, het verdriet verzacht gelukkig jaar na jaar. Afscheid is de geboorte van een nieuwe herinnering. De herinneringen die voor mij blijvend zijn, zijn de spraakmakende ontwikkelingen die we samen doormaakten. In mijn eentje bewandelde ik een lange weg om dit verlies te verteren en mijn hart te helen.

In dat jaar was ik als zelfstandig ondernemer volop in beweging om het maatwerk-kledingconcept van A lot More Business Fashion GROOTS te maken. Als sneeuw voor de zon verdween mijn interesse om met mode bezig te zijn. Wat je kunt en wilt uitstralen met een passende outfit boeide me van de ene op de andere dag niet meer. Er volgende een lang naar binnen gekeerd zijn, waarbij mijn inspiratie om kleding te ontwerpen volledig opdroogde.

Vanuit rust en ontspanning ben ik mezelf op onbekende terreinen gaan ontplooien, waardoor ik gaandeweg nieuwe producten en diensten ontwikkelde. Mijn affiniteit met kleding, kleur, styling en textiele werkvormen legde de basis voor het maken van ‘koester-creaties’. Kleding van Rob toverde ik om in een sierdeken, meditatiekussens en knuffeldieren. Daarnaast ben ik spontaan van start gegaan met een moestuin. Zo ontdekte ik behept te zijn met een tiental groene vingers. In weer en wind ontdekte ik ook dat de natuur een onuitputtelijke bron van inspiratie is voor mij. Op dit inspiratie-Hof waait mijn hoofd leeg, borrelen ideeën boven en gaan verhalen stromen. Gevoelig als ik ben voor uitwisseling van energie, heb ik me daarnaast verdiept in de werking van edelstenen en numerologie.

Al deze ontwikkelingen hebben mij verrijkt met vele nieuwe inzichten over mezelf, over wat me beweegt en hoe ik mijn (levens-)ervaring zingevend kan inzetten. Met creatieve werkvormen is het mij gelukt om mijn talenten krachtig vanuit zachtheid in te inzetten. Onder de vlag van a la Tosca ontwikkeling, creatie en inspiratie bied ik een gevarieerd en kleurrijk pakket aan activiteiten, gericht op innerlijke groei en herstel na verlieservaring.

Ervaringsdeskundig belicht ik blokkades die voortkomen uit persoonlijke tegenslag, die van invloed zijn op je levenswandel. Ook knelpunten bij ontwikkelprocessen die gevolg hebben voor loopbaan beslissingen of bedrijf gerelateerd vraagstukken, voornamelijk in de commerciële hoek, neem ik onder de loep. En daar waar zich op de werkvloer, binnen het gezin of de familie relationele conflicten voordoen draag ik oplossingsgericht ideeën aan om ermee aan de slag te gaan.

In één op één sessies begeleid en ondersteun ik openhartig met een scherp luisterend oor, waarbij ik met analyserende blik een voorval van alle kanten belicht en spelenderwijs spiegel om een blokkade of knelpunt helder te maken. Waar nuttig maak ik gebruik van het krachtstenenspel, numerologie, inzichtkaarten en last but not least de symbolische betekenis van bloemen en dieren om inzicht te krijgen in onderliggende oorzaken.

In intieme sfeer organiseer ik kleinschalige inspiratie sessies, waarbij mijn speerpunten zijn het re-creëren met kleding van dierbaren, improviserend kokkerellen met de oogst van mijn moestuin en workshops over de energetische werking van edelstenen en numerologie rond het pentagram.

Het bedrijf van mijn geliefde Rob, Ivertys Consulting Group, is overgaan in mijn handen. De dienstverlening gericht op implementatie- en projectmanagement, heb ik omgevormd naar business development. De bedrijfsnaam A lot More Business Fashion heb ik recent aangepast en vandaag, 7 juli 2021, lanceer ik a lot More business development, EMPOWERED BY IVERTYS CONSULTING GROUP.

Een ritueel waarmee ik het verlies zowel persoonlijk als zakelijk volledig in mijn leven integreer. Tien jaar verder, de geboorte van een nieuwe herinnering. Hoe mooi is dat?!

Nieuwsgierig geworden?

Bel voor een nadere kennismaking 06 54653637 of mail naar info@alatosca.nl

Goud in de barsten

Mijn ‘Ouwe’

Een zich herhalend gebeuren wanneer een dierbare het leven laat.

Op 4 juli is het weer zo’n dag voor mij. In de zomer van 2004 verloor ik mijn vader. Mijn ‘Ouwe’ die door collega’s en intimi vrienden ook schuilging onder de naam ‘baard’.

Zijn herkenbare grijze baard, heeft mij op één van onze reizen een keer ‘gered’. Dat was in de tijd dat er nog geen mobiel bestond. Uiteindelijk hebben we elkaar, op een later tijdstip dan afgesproken, toch op de voorgenomen plek ontmoet. Een leuk verhaal over een mooi avontuur, waar ik nog altijd met plezier aan terugdenk. Wie weet die ik het nog eens volledig uit de doeken.

In het jaar 2021 kies ik voor de rust en ontspanning in mijn moestuin. Daar ga ik bewust op zoek naar verbinding met mijn ‘ouwe’. Mijn opa had een moestuin, mijn vader had er een en ik ook sinds 2013. Vanaf het eerste moment heb ik het gevoel dat hij over mijn schouder meekijkt. Hoe mooi is dat?!Mijn moestuin heeft het nodige bijgedragen om te herstellen en mijn hart te helen na het verlies van ‘mijn’ geliefde Rob. De liefde van mijn leven. Drie dagen later, ligt deze gedenkdag in het verschiet …

Dan volgt er een nieuw ritueel, om me door die beladen dag heen te werken. Want verdriet verteren en je hart helen na verlies, gaat met hard werken gepaard.

Voor nu duik ik in onder in de stilte van mijn moestuin, om me te verdiepen in de herinneringen aan mijn vader. Op dus naar mijn inspiratie-Hof.

Moederdag Blues

… Moederdag Blues …

Aangekomen in deze onzekere tijd, laat Moederdag 2020 me meanderen langs Memory Lane. Vol bewondering keek ik als kind toe, terwijl mijn moeder uit de losse hand zwanen en olifanten tekende. Nog steeds heb ik waardering voor wat ze me creatief heeft meegegeven. Mijn moeder hield ook van spelen met taal … olifantjes noemde ze steevast ‘foliantjes’. Wat ik tot op de dag van vandaag van haar na-aap. Net zoals het tekenen van zwanen en olifanten. Zo blijf ik in verbinding met mijn moeder, ook al is ze op meer 1,5 meter afstand.

Als twintigjarige vrouw, moest ik leren omgaan met een groot gemis van de moederrol in mijn leven. Het was in de Herfst van ’87 dat mijn moeder, begin oktober net vijftig geworden, het leven liet. Na zeven jaar ziekenhuis in en uit, had ze de strijd tegen borstkanker verloren. Dit verlies in mijn leven integreren is een proces, waar gelukkig gaandeweg de scherpe randjes vanaf slijten. Door schade en schande wijzer, is het in mijn ogen essentieel stil te staan bij verlies en verdriet te doorleven als het zich aandient.

Na het doorlopen van de modevakschool had ik in die periode mijn ouderlijk huis verruilt voor een studentenflat in Enschede. Ik had besloten de opleiding Bedrijfskunde (Textiel differentiatie) te volgen en zat in het 2de jaar. Ondanks deze tegenslag concentreerde ik me op de studie en stroomde met hakken over de sloot door naar het stagejaar. Mijn verdriet ‘pakte’ ik in de spaarzame uren waarin ik niets deed. En zo behaalde in 1990 het felbegeerde diploma.

Stilstaan bij verdriet doe ik sinds de zomer van 2011 vooral op creatieve wijze. Ik rol van de ene in de andere creatieve variant van verlies verwerken. Materiaal dat ik gebruik verschilt van kleding, stof, kleurpotlood tot kwast. In het kielzog van mijn moeders kielzog kleurde ik in mijn Personal Art Journal een zwaan, gevolgd door een ‘foliant’. Symbolisch gezien staat de olifant bij mij voor oer wijsheid, sensitiviteit en vrouwelijke leiderschap. Het is een geduldig dier wat haar kroost, territorium en zichzelf verdedigd indien nodig. Naast kenmerken als ontzagwekkend, harmonieus, loyaal, zorgzaam, sociaal en vredelievend. Allemaal karakteristieken die ik mijn moeder ook toedicht.

Personal Art JournalEn hoe bijzonder is het dan om van de grijze fleece van mijn dierbare Rob, een knuffel olifant maakte. Een kledingstuk van mijn overleden lief, die tot mijn groot verdriet de achtenveertig net niet haalde. Zo heb ik een brug weten te slaan, tussen twee traumatische verlies ervaringen. Eenmaal af bemerkte ik dat deze zachtaardige knuffel troost, vertedert en ook blijdschap bij me oproept. Vandaar dat mijn ‘folianten’ knuffel vandaag de dag als Krachtdier door het leven gaat.

Mijn Personal Art Journal boek, stond op de nominatie om te worden weggegooid. In aangepaste vorm heeft het levensverlenging gekregen, doordat ik het opleukte met een kaft van stof, applicatie en eigenhandig gemaakte boekenlegger.

Voor wie mij wil na-apen en tips wil hoe dit aan te pakken … bel me gerust.

Wens jullie een fijne Moederdag, wie weet met een creatieve twist.