Beren op de weg
Iedereen heeft wel eens een knuffel nodig! Knuffelen is een menselijke behoefte en het woord knuffel is dan ook afgeleid van knuffelen. Een knuffeldier kan een surrogaat zijn om ons geliefd, verzorgd en veilig te voelen. Kinderen kunnen echt genegenheid voelen voor een knuffel. De knuffel dient als troost, om mee te praten, als hulp bij het inslapen of om te ontspannen. En al hebben kinderen vaker een knuffel nodig, op volwassen leeftijd kunnen ze een evenzo belangrijke rol vervullen als er beren op de weg komen.
Hoe fijn het is om te knuffelen met knuffeldieren, heb ik als beginnend dertiger ontdekt. Op aanraden van een wijze vrouw, kocht ik een pluchen beer voor mezelf na het verbreken van een relatie. Ietwat sceptisch was ik, of dit mij zou helpen met het verdriet om te gaan. Om vervolgens te merken hoe veel troost deze berenknuffel bracht. Met de beer in mijn armen, viel ik rustig in slaap en na verloop van tijd is de zon weer gaan schijnen.
Deze ervaring bracht mij jaren later op het idee om de kleurrijke overhemden van mijn geliefde om toveren in knuffels. Knuffels zijn doorgaans gemaakt van aaibare materialen, knuffelberen vaak van pluche. Gevuld met ruwe wol en zijde, voelen deze knuffels zacht en warm aan. Voor mij zijn het ware koester-creaties, die positief hebben bijgedragen aan het proces van heling.
Het creatief (ver)werken met kleurrijke materialen bij verlies en tegenslag, kent voor mij grenzen. Onbevangen heb ik ook de kwast ter hand genomen, om me ‘uit te leven’ op doek. Als symbool van geluk, springen de groene klavertjes eruit tegen een in goud en zilver gekleurde achtergrond. En het sierlijk blad van de Japanse Esdoorn, liet ik uitharden in beton om het reliëf later met een ragfijne kwast met goudverf op te luisteren. Zo heb ik kleurrijk ‘goud in de barsten’ laten vloeien van mijn gehavend hart.
Vanuit a la Tosca organiseer ik ‘vermaak-avonden’ om op originele wijze je eigen koester-creatie te maken. En wil jij van dichtbij zien wat ik zoal maakte, dan kun je vanaf begin juni tot eind augustus bij mij terecht, aan huis in Breukelen. Voor details over de kunstroute kun je terecht op www.kunstroutestichtsevecht.nl
Op 12 juni dé Open Dag van de Kunstroute door héél Stichtse Vecht, staat mijn voordeur van 11.00 tot 15.00 uur open.
Om 11.00 u en om 13.30 u vertel ik in 15 tot 20 min. mijn persoonlijk verhaal met de titel ‘Over woelige baren creatief (ver)werken’
Voor wie wil komen luisteren is aanmelden via info@alatosca.nl raadzaam. Dat geeft mij de gelegenheid het aantal aanwezigen te monitoren.
Ik zie je graag!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!